Tadeusz Kalinowski
Urodził się w Austrii. Uczęszczał do Konserwatorium Krakowskiego. W latach 1934–1939 występował jako piosenkarz. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939. II wojnę światową spędził w Krakowie i w Warszawie, uczestnicząc w konspiracyjnych koncertach. W sezonie 1946/1947 uczył się w Studium Dramatycznym przy Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach, grając tam również epizodyczne role. Na sezon 1947/1948 został zaangażowany do Teatru im. Żeromskiego w Kielcach. W latach 1948–1951 grał w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. W 1951 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W latach 1952–1954 występował we wrocławskich Teatrach Dramatycznych, a w latach 1954–1958 w Teatrze Młodego Widza. Od 1958 do końca życia (z roczną przerwą 1962–1963, gdy był w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu) grał w Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach. Zmarł w następstwie zawału 22 sierpnia 1969 roku podczas urlopu.
