Opowieści niemoralne
„Opowieści niemoralne” składają się z czterech odrębnych opowiadań: „Przypływ” to historia uwiedzenia młodej dziewczyny przez jej niewiele starszego kuzyna, odkrycie przez dziewczynę zmysłowości erotycznej. Gra zmysłów została tu wspaniale zsynchronizowana z obrazem morskiego przypływu; w „Teresie Filozofce” fanatyczna religijność przeistacza się w wyrafinowane doznanie rozkoszy zmysłowej; „Elżbieta Batory” to hrabina, przedłużającą swą młodość przy pomocy kąpieli w krwi młodych dziewcząt; zaś „Lukrecja Borgia” to historia kazirodczego związku brata, siostry i ojca, przerywana płomiennymi kazaniami Girolamo Savonaroli, oskarżającymi o rozwiązłość rodzinę papieską i innych dostojników Kościoła.
